Wielkopolscy hodowcy zwiedzili Lubelszczyznę

Lubelszczyzna – określenie regionu używane w zależności od kontekstu w odniesieniu do ziemi lubelskiej. Po 1999 roku instytucje samorządowe pod nazwą Lubelszczyzna określają obecnie całe województwo lubelskie. Rejon ten charakteryzuje się zazwyczaj długim i słonecznym latem, stąd też w tym rejonie jest bardzo dobrze rozwinięta produkcja win w winnicach. Lubelszczyzna to także, unikalne zabytki, parki narodowe i krajobrazowe, jeziora, a do tego świetnie rozwinięta sieć szlaków rowerowych. Województwo lubelskie ma wszystko, czego można oczekiwać od atrakcyjnego dla turystów regionu.

Kolejny wyjazd szkoleniowo-turystyczny, na koniec października, który już wpisał się w tradycję działalności Wielkopolskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła odbył się na ziemię lubelską. W pierwszym dniu uczestnicy, w drodze do celu, mieli możliwość zwiedzenia Kazimierza Dolnego – miasta położonego w najbardziej malowniczym punkcie przełomu Wisły przez Wyżyny Środkowopolskie. W czasie spaceru można było zobaczyć m.in.: Zamek i Basztę, Kościół Farny pw. św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja.

Następnym punktem była Kozłówka. Uczestnicy mogli obejrzeć pałac, który jest jedyną polską rezydencją arystokratyczną niezniszczoną przez armię niemiecką, radziecką, a nawet przez półwiecze komunizmu. Również w tym dniu hodowcy udali się w okolice Kazimierza Dolnego do winnicy Las Stocki, gdzie mieli okazję poznać i zwiedzić winnicę oraz dokonać w niej degustacji lokalnego wina.

Trzeci dzień rozpoczął się od zwiedzania Lublina. W czasie spaceru ulicami największego polskiego miasta, po wschodniej stronie Wisły, ujrzeć można było m. in.: Zamek Lubelski, Rynek Starego Miasta, Archikatedrę Lubelską, Bazylikę pw. św. Stanisława i Klasztor oo. Dominikanów. Po zwiedzeniu Lublina, uczestnicy wyjazdu udali się na część szkoleniową wyjazdu, a mianowicie przemieścili się do miejscowości Karolówka, do gospodarstwa rolnego Krzysztofa Wójcika – uznanego hodowcy z rejonu Lubelszczyzny. Wielkopolscy hodowcy zgodnie uznali, że każda wizyta w innym gospodarstwie pokazuje ciekawsze, nowsze i różne rozwiązania w produkcji mlecznej. Tym razem można było posłuchać i zobaczyć jak hodowca po przejęciu Spółdzielni potrafił wprowadzić najnowsze technologie w hodowli bydła mlecznego.

W jednym z kolejnych dni wyjazdu grupa udała się do miejscowości Kurozwęki. Była to okazja by zobaczyć jedyną, uznaną i oficjalną w Polsce hodowlę bizonów amerykańskich.

Uczestnicy poznając rejon Lubelszczyzny zwiedzili także Zamość, który nazywany jest przez wielu „perłą renesansu”, „miastem arkad” oraz „Padwą północy”. Miasto wpisane współcześnie na światową listę dziedzictwa UNESCO. Nie można było ominąć także Muzeum Wsi Lubelskiej, które jest jednym z największych skansenów w Polsce. Prezentuje kulturową różnorodność województwa, dzięki połączeniu bogatej kolekcji architektury i eksponatów z troską o niematerialne dziedzictwo regionu. Kolejnym przystankiem był Sandomierz, gdzie w czasie spaceru uczestnicy poznali historię miasta wpisanego do rejestru zabytków jako zespół urbanistyczno-architektoniczny o światowej randze.

W ostatnim dniu, w drodze powrotnej,  grupa udała się do Zabrza, gdzie zwiedzili kopalnię Guido. Uczestnicy zjechali na poziom -320 m. Była to okazja przede wszystkim do zapoznania się z rozwojem techniki górniczej od końca XIX wieku aż do czasów współczesnych. Choć Kopalnia Guido od lat nie wydobywa węgla, to na trasie turystycznej go nie brakuje. Podczas zwiedzania można było zobaczyć prawdziwy węgiel, który był tu jeszcze wydobywany w II połowie XX wieku. Hodowcy część trasy na poziomie -320 m pokonali elektryczną kolejką podwieszaną. Jest to jedyna tego typu kolejka górnicza na świecie udostępniona dla turystów.

Po wyczerpaniu programu wyjazdu wszyscy zmęczeni, ale z uśmiechem na twarzy i miłymi wspomnieniami wrócili do swoich domów.